Tüm ülkelerde olduğu ve yaşandığı gibi ülkemizde de tüm TV kanalları, yazılı ve işitsel basın Rusya-Ukrayna savaşı başladığı ilk günden bugüne savaş ve savaş mağdurlarının haberlerini izleye izleye  vatandaş doydu ve  adeta ‘savaş uzmanı’ oldu.. Son günlerin moda gündemi ‘Rusya nükleer silahlarını kullanacak mı ve 3.dünya savayı çıkacak mı’ sorusuna yanıt aramak oldu.

Baştan belirtelim: Nükleer silaha sahip hiçbir ülke bu silahı kullanamaz! Kullanırsa bu hem kendi ülkesinin hem dünyada yaşamın sonu olur..! Biyolojik ve kimyasal silah ise, bugüne kadar başta ABD olmak üzere bir çok ülke tarafından kullanıldığını biliyoruz. Bir çok bilim insanı COVID-19 virüsü yanında Ebola, kuş gribi, SARS virüsü gibi bir çok virüsün biyolojik laboratuvarlar da üretilerek Afrikalıların kobay olarak kullanıldığına, özel ilaç şirketlerin bu virüslere karşı geliştirdikleri aşılarla muazzam servetler elde ettiklerine dikkat çekiyorlar.

Yine Mustafa Kemal’in tarımın önemi ile ilgili müthiş sözlerine geliyoruz: ‘Saban kılıç’ı yener.! Yani siz hangi silahı geliştirirseniz geliştirin, insan yaşamında tarımın ve tarımsal üretimin vazgeçilmezliği söz konusu. Bunu pandemi döneminde de, Ukrayna-Rusya savaşında da, küresel iklim değişikliği ve kuraklık tehlikesinde de yaşadık, gördük..

Günümüz de dünyanın sanayi ve teknolojik açıdan  ‘en gelişmiş’ Batı ülkeleri dahil ülkemizde de gıda ve hayvansal ürünler konusunda yaşanan sıkıntılar, gıda ürünlerindeki aşırı fiyat artışları, tedarik zincirinde yaşanan sıkıntılar, dışa bağımlılık insan soyunun tarihsel ve toplumsal açıdan ‘toprak’ ve ‘tarım’la hesaplaşmasının ya da her iki alanı da ihmal etmesinin varlığını ve yaşamını nasıl tehdit ettiğini gösteriyor.

Çünkü, geç de olsa bir kez daha anladık ki,  tarım ve hayvancılık, tüm ülkeler için bir milli güvenlik sorunudur.! Ülke ve millet olarak ne ile uğraşırsanız uğraşın, insan olarak zorunlu ve temel ihtiyaçlarınızı karşılamak, sağlıklıdan vazgeçtik, beslenmek zorundasınız.

Bu nedenle, tüm insanlık, yaşadığı coğrafya da doğa ve toprakla ilişkisini günümüz gerçeklerine göre yeniden tanımlamak ve buna uygun ekonomik ve politik politikalar, sosyal stratejiler geliştirmek durumunda.. Bu, Mustafa Kemal’in ‘Köylü, milletin efendisidir’ sözünde dikkat çektiği gibi, Efendi’nin kim olduğunun ekonomik ve sosyolojik açıdan yeniden belirleneceği bir süreçtir.