AYNI şehrin havasını soluyan ama doğum yerleri farklı insanları dışlamak, adam yerine koymamak, şehre katkı sağlamasını engellemek, zırt pırt yabancı muamelesi yapmak neyin nesidir?

Nasıl bir akıl tutulmasıdır, nasıl bir şovenliktir, nasıl bir ırkçılıktır bu?

“Sen buralı değilsin, o halde şehir için herhangi bir alanda görev üstlenemezsin” denebilir mi, sonradan gelip buralara yerleşene?

Hele de bu ayrımcılığı medya marifetiyle dillendirmek, kameralar önünde, gazete sayfalarında açıklamak…

Nefret ve ayrımcılık suçtur. Ceza Kanunu’nda bu suçun karşılığı, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası!

***

BALIKESİR’de bu ayrımcılığa dair çeşitli örnekler gördük gçemişte. Kâh siyasette, kâh şehir yönetiminde, kâh spor alanında, “buralar bizim, sen kenara çekil” diyenlere dair örnekler var önümüzde.

Vaktiyle başka bir ilden gelip Balıkesir’e yerleşen bir arkadaş, ticaretle meşgul olurken siyasete de heves etmiş, bir partinin yönetimine girmişti. O arkadaş siyaset sahnesinde daha yüksek yerlere talip olunca, “hoop, dur bakalım” ihtarı çekilmişti!

“Sen buralı değilsin… Dışarıdan geldin… Balıkesir, Balıkesirli’nindir…”

Bu ihtarı çekenlere, “anamın, babamın mezarı Başçeşme Mezarlığı’nda” şeklinde yanıt vermişti o arkadaş.

Ayrımcıların dışlamalarına verilecek en iyi karşılık da budur zaten.

Mezar üzerinden hemşehrilik bağı!

***

OYSA, onlar ne kadar ayrımcılık yaparsa yapsın, sonradan geleni dışlarsa dışlasın.. Balıkesir de hızla kozmopolit bir yapıya bürünüyor. Demografisi değişiyor.

İsteseniz de istemeseniz de bu gerçeği kabul etmek zorundasınız.

Dışarıdan gelip Balıkesir’e yerleşenleri, burada iş tutanları, çalışanları, şehrin ekonomik, sosyal, kültürel hayatında varlık göstermek isteyenleri dışlayamazsınız.

***

SONUÇTA hepimiz bir yerlerden gelmedik mi buralara?

“Karesi zamanından beri buralardayım” diyebilir misiniz?

Ya da ondan öncesi?

Zaten ondan öncesi Kahpe Bizans!

Ya zorunlu göçlerle buralarda iskân edildi atamız dedemiz, ya savaştan, işgalden, ölümden kaçıp geldi.

Hangimizin muhacerat öyküsü yok?

Kimisi Balkan coğrafyasından kopup geldi, kimisi Karadeniz’in kuzeyinden, Kafkas diyarından.

Kimisi doksan üç muhaciri, kimisi Lozan mübadili.

Çerkezi, adigesi, arnavutu, gürcüsü, lazı, arabı, kürdü, türkü, türkmeni.. Hepsi bir yerlerden gelip buralara demir attı.

Üç veya dört kuşak öncesi böyle.

Anasının babasının tercihiyle buralara taşınmış, yerleşmiş, buralarda büyümüş, okumuş, iş güç sahibi olmuş, çoluk çocuğa karışmış, içimizden biri olmuş insanlara, “buralar bizim, sen yabancısın” deme hakkımız, hukukumuz var mı?

***

BİZİM memleketin politikacıları falan, seçim zamanlarında adaylar belirlenirken damardan hemşehricilik yapar hep. Ama partilerin genel merkezleri tepeden kontenjanları koyuverir, Balıkesir’le hiç ilişkisi olmayanlar Balıkesir’i temsilen seçilir… Bunun da yakın siyasi tarihimizde çok örneği mevcut.

***

SPOR dünyasına bakalım.

Balıkesirspor Kulüp Başkanı Özgür Yılmaz’ın “Balıkesirli olsun çamurdan olsun” sözleri üzerine zaten bu kadar laf ettik.

Kulüpte kongre zamanı. Genel kurulda belirtilen ilk tarihte çoğunluk sağlanamadı. 31 Mayıs’ta yapılacak.

Salon kapısında gazetecilerin sorularını yanıtlıyor Başkan Özgür Yılmaz.

“Bir hemşehrimiz çıkarsa karşımıza, hayırlı olsun yani, bizden yani sıkıntı yok” diyor.

Üç dört kez bu “hemşehrimiz” sözcüğünü  kullanınca, gazeteciler istemez bunun nedenini soruyor.

“Balıkesirlilik” yanıtını alıyorlar.

Kimedir bu ‘hemşehri’ göndermesi?

Kendisinden öncesi Kulüp Başkanı Ümit Arslan’a.

Ümit Arslan, Erzurum kökenli bir iş insanı. Balıkesir’in siyasi, sosyal ve sportif hayatında varlık gösteren bir isim. Burada doğmuş büyümüş, burada okumuş, burada işini gücünü kurmuş, çoluk çocuğa karışmış, Balıkesir’in mezarlıklarına yakınlarını defnetmiş, yani buralı olmuş bir arkadaşımız.

Balıkesirspor için bir şeyler yapma sevdasıyla yola çıkan, bugün 2. Lig’e düşen Kulübü, kendi döneminde 1. Lig’de tutmayı başarmış, beklediği destek ve ilgiden yoksun kalınca ikinci kez aday olmamış; ama gönlünde ve dilinde hep Balıkesirspor olan bir hemşehrimiz.

Bir süredir Balıkesirspor kongresi için kulis yapıyor. Bu kulisler ve sosyal medyadaki paylaşımları mevcut yönetimi rahatsız ediyor haliyle.

Bu noktada, ‘yabancı’ faktörü devreye sokuluyor.

Ümit Arslan’ın Erzurum kökenli oluşuna gönderme faslında, “Balıkesirli olsun çamurdan olsun” cümlesi kuruluyor.

Ümit Arslan’dan önceki Kulüp Başkanı Kadir Dağlı ile kongre sürecinde paslaştığı bilinen Özgür Yılmaz, konu Kadir Dağlı olunca nedense mevzuya ‘yabancılık’ olgusundan bakmıyor. Dağlı da Hatay kökenli. Başkan adayı olduğu süreçte, O da bu tür ayrımcı ifadelere muhatap olmuştu. Biz de, “kimseyi dışlamaya hakkınız yok” diyerek tepki göstermiştik dışlayanlara.

Kadir Dağlı, iş hayatındaki çok hızlı yükselişini, Balıkesirspor’da aynı paralellikte sürdüremedi. Hakkındaki spekülasyonların haddi hesabı yok. Ümit Arslan’ın seçildiği kongrede Kadir Dağlı ibra edilmedi. Balıkesirspor tarihinde ibra edilmeyen ilk Kulüp Başkanı oldu.

Neyse.

***

BU şehir hepimizin. Kimse kimseden daha az veya daha çok Balıkesirli değil.

En iyi Balıkesirli, yaşadığı şehir için kaygılanandır.

Şehrin değerlerine saygı duyan, sahip çıkandır.

Emek verendir. Ter dökendir.

Kapısının önünü temizleyendir.

İnsanlarla iyi ilişkiler içinde olandır. Oturduğu masalarda, şehrin sorunlarını, çözüm yollarını konuşandır.

İşini en iyi yapandır.

Aidiyet böyle olur. “Yedi sülalem buralı” türü cümlelerin pek hükmü yok. Hele de, yaşadığı şehir için kıllarını kıpırdatmıyorlarsa…

***

YANİ, insanları dışlamayacağız, ötekileştirmeyeceğiz, şovenlik, ırkçılık yapmayacağız.

Başta da söyledik; nefret ve ayrımcılık suçuna girer; cezai müeyyidesi var.