Yaşlı dünyamızda az gelişmişinden gelişmekte olan ve gelişmiş ülkeler olarak kabul edilen tüm ülkeler bir değişim ve dönüşüm içerisinde. Dünya coğrafyasında ülkeler bazında yaşanan iç karışıklıklara yada komşu ülkelerle yaşanan gerginlik, ayrışma ve çatışmaların savaşa evrilmesinin yarattığı kaotik ortama ve görüntüye  aldanmayın.  Tüm bu kaotik ortamın yarattığı sorun ve sıkıntıların nedensellikleri çok derinde..

Çünkü, kuramsal açıdan insanlık tarihinde feodalizme karşı 16 y.y.dan başlayarak 19 yüzyıl da doruğa ulaşın kapitalizm ve klasik sömürgecilikten yeni sömürgeciliğe ya da emperyalizme evrilerek sürekli çağın gerektirdiği şekilde kendi içinde yenilenerek günümüze ulaşan   kapitalizmin ekonomi-politiği bugün tüm dünya da sorgulanır, ömür biçilir hale geldi. Bu yorumu abartılı bulan okurlarımız kapitalizmin beşiği başta İngiltere olmak üzere ABD ve Batı’da yaşanmakta olan tartışmaları, analizleri, ekonomik-politikalarda yaşanan kırılma ve değişim, dönüşümleri iyi okumalı.

Bugün tüm ülkelerde neoliberalizmin ve serbest piyasa ekonomisinin  ülkelerin ve halkların dertlerine deva olamadığı, devlet yani kamucu ekonomik-politikaların yani Keynesçi ekonomik-politikalara dönüş ile üretim-tüketim dengesinin gözetilmesi gerektiği, özel sektör ile kamu mülkiyeti ve üretiminin  karma ekonomik-politikalarla yürütülüp, sosyal devlet anlayışının korunmasının, ülke bazında tüm toplumsal kesitler(sınıflar) arasında  adaletli ve hakça paylaşımının kaçınılmaz olduğuna dikkat çekiliyor.

Ülkemizde dünden bugüne yaşananlar bu sürece büyük ölçüde ışık  tutuyor. Bugün iktidarın izlediği ekonomik-politika da  kamu ?devlet mülkiyetinin sınırlandırılarak  neoliberalizmin gereği ‘bırakınız yapsanlan, bırakınız geçsinler’ mi diye vatandaşa sorduğunuzda alacağınız yanıt bellidir: ASLA..! Çünkü, bir ülkede yatırım+üretim+istihdam+tüketimi birilerinin keyfine ve ticari amaç ve kaygılarına, para kazanma hırsına kurban edemezsiniz. Dünya da ve ülkemizde en temel sorun ve sıkıntı, yaratılan değerin adalet ve hak temelinde paylaşımı sorunudur.

Bu tartışma ve analizler, arayışlar bize hiç mi hiç yabancı değil. Cumhuriyet’in ilk yıllarından başlayarak Mustafa Kemal Atatürk dönemde izlenen ekonomik-politika karma ekonomik-politikadır. Devlet/kamu eliyle ve öncülüğünde özel  sermayenin teşvik edilmesi, güçlendirilmesi, üretimde etkin ve aktif olması politikasıdır. Başkan Erdoğan ile ‘Cumhur İttifakı’nın siyasi sözcülerinin  neoliberalizme ‘ elveda’ demelerinin ve başta kimi muhalefet partileri ile özellikle TÜSİAD’ın, SİAD’çıların   iktidara karşı feryat figanlarının  ve bugün ülkemizde yaşanan ekonomik sorun ve sıkıntıların temel nedeni de  izlenen ekonomik-politikalarda yaşanan bu ‘U’ dönüşüdür. Formülasyonu basit: Yatırım+ üretim+ istihdam+ ihracat.. Bu ekonomik-politikanın sosyal boyutu ise, vatandaşın her alanda sosyal güvence altına alınması, yerli ve milliliğin her alanda gözetilip, paylaşım sorununun adil ve hakça çözülmesidir.

Başkan Erdoğan ve iktidarı, izledikleri ekonomi-politikalarda ‘U’ dönüşünde başarılı olabilirler mi ya da böyle bir olasılık söz konusu mu? Bu  çook zor, sabırla bekleyip görmek gerekiyor. Söylem ile eylem arasında hem dağlar hem de okyonuslar vardır. Ancak,insansoyu için hiçbir dağ ve okyonus da  aşılmaz değildir.