Öncelikle kamuoyunda özellikle de muhalefetin siyaseten  sürekli pompaladığı bir yanlış anlaşılmayı ya da bilinçli –bilinçsiz olarak akaryakıt fiyatlarının belirlenmesi konusunda  olayın siyasi liderler ya da partiler ile ilişkilendirilmesinin yanlışlığına dikkat çekelim.

Akaryakıt fiyatlarının belirlenmesi konusunda ne Başkan Erdoğan’ın ne de iktidarının doğrudan hiçbir etkisi  ve yetkisi bulunmuyor. Şöyle ki; Petrol Piyasası Kanunu, fiyatların belirlenmesinde en yakın havzanın esas alınmasını öngörmüş. Bizim en yakın olduğumuz havza olarak Akdeniz Havzası tespit edildiği içindir ki, İtalya’daki Genova/Lavera’da oluşan günlük fiyatlara göre, Merkez Bankası’nın ABD doları döviz satış fiyatı üzerinden, arz-talep dengesine  göre  ürünün fiyatlandırması yapılıyor. Siz petrolü nereden alırsanız alın, yurt içindeki fiyatı belirlerken Genova/Lavera’dan almış gibi fiyatlandırıyorsunuz ve tüketiciye öyle satıyorsunuz.

Küresel ekonominin Efendisi ABD’nin söz sahipliğinde serbest piyasa ekonomisinin kurallarına neoliberalist anlayışa göre böyle. Örneğin, Türkiye, toplam akaryakıt ihtiyacının  30’un9u Irak’tan, 25’ini Rusya’dan karşılıyor. Akaryakıt üretimi ve pazarlanmasında oluşmuş ABD kontrolündeki işletim sistemi dışında Hindistan, petrol ihtiyacını Rusya’dan karşılayarak, akaryakıtı 20-30 oranında tüketiciye daha ucuza  sunabildi. Hem Hindistan devleti hem de tüketici kazandı. Biz, bu yolu deneyemiyoruz. Çünkü, yasalarımızın buna uygun düzenlenmesi gerekiyor. Komik, Irak ve Rusya’dan aldığımız petrolü, Genova/Lavera’dan almış gibi  fiyatlandırıyoruz.

Kamuoyunda en çok sorgulanıp, tartışılan bir diğer konu ise, akaryakıt  fiyatları üzerinde  üçte iki vergi oranı, yani KDV+ÖTV oranları. Bu litresi 30 TL. olan benzin ya da mazotun gerçek pompa fiyatının 10 TL. olması anlamını taşıyor ki, bu üretici ve tüketici açısından bu dehşet verici bir oran.  Sadece akaryakıtta  gerçekleştirilecek bir 50 oranında vergi indirimi bile  toplumun her kesimine nefes aldırmış olacak; tarım ve sanayi de, hizmet sektöründe maliyet girdilerinde ciddi bir düşüşe neden olacak.

Ekonomi de sistemsel ya da yapısal sorun ve sıkıntıları ‘cambaza bak’ anlayışıyla maskeleyip, yaşanan sorun ve sıkıntıları kişiselleştirip, siyasi liderlerin şahsiyetlerine indirgemenin ülkeye de millete de hiçbir yararı yok.